تیمار الیگوساکارید کیتوزان دارای اثر تازه داری آشکاری بر روی توت فرنگی است.این عمدتا به این دلیل است که الیگوساکاریدهای کیتوزان می توانند یک لایه محافظ روی سطح میوه توت فرنگی تشکیل دهند، این غشاء اجازه عبور اکسیژن را می دهد، اما دی اکسید کربن و آب نمی توانند از آن عبور کنند، به طوری که دی اکسید کربن تولید شده توسط تنفس توت فرنگی در مقادیر زیادی در میوه توت فرنگی تجمع می یابد. غشاء، به طوری که غلظت دی اکسید کربن افزایش می یابد، و غلظت اکسیژن به طور نسبی کاهش می یابد.
این محیط با دی اکسید کربن بالا و غلظت کم اکسیژن می تواند از تنفس توت فرنگی جلوگیری کند، از تخریب بسترهای تنفسی مانند قندهای محلول جلوگیری کند، از دست دادن VC در توت فرنگی را کاهش دهد، از تعرق توت فرنگی جلوگیری کند و پوسیدگی ناشی از باکتری های بیماری زا را کاهش دهد. .اینها باعث افزایش مدت نگهداری توت فرنگی شده و به هدف نگهداری دست یافته اند.
غلظت‌های مختلف الیگوساکاریدهای کیتوزان دارای اثرات ذخیره‌سازی و نگهداری متفاوتی بر روی توت‌فرنگی هستند، غلظت آن بسیار زیاد است، تشکیل فیلم ضخیم‌تر است، غلظت اکسیژن در میوه بسیار کم است، فعالیت‌های طبیعی زندگی نمی‌تواند حفظ شود و اثر نگهداری کاهش می‌یابد.
نتایج نشان می‌دهد که تیمار میوه‌های توت‌فرنگی با محلول آبی با کسر جرمی الیگوساکارید کیتوزان 1.5 درصد دارای بهترین اثر نگهداری است که می‌تواند به طور موثری فعالیت فیزیولوژیکی پس از برداشت توت‌فرنگی را کنترل کند، پیری آن را به‌طور قابل‌توجهی به تأخیر اندازد و کیفیت نگهداری خوب آن را حفظ کند. .کسر جرمی بهینه محلول الیگوساکارید کیتوزان آبی برای درمان توت فرنگی 1.5٪ است.
زمان ارسال: فوریه-08-2023
